სადენების რჩილვა („დაპაიკება“) და მიდუღება

რჩილვასა და მიდუღებაში იგულისხმება შექმნილი მიმდევრობითი შეერთების მონოლითურობა და მაქსიმალურად შესაძლო გამტარობა. რჩილვის დროს წარმოქმნილი მიმდევრობითი შეერთების ფორმირება ხდება ატომთაშორისი კავშირებით, რამეთუ როდესაც შესაერთებელი ლითონები ხურდება მათი დნობის ტემპერატურაზე, სარჩილი უკვე გამდნარია, ის მათ იქვე ალბობს და შედის ღრეჩოში, რის შემდეგაც კრისტალიზდება.

მიდუღება ასევე გულისხმობს მისადუღებელ ნაწილებს შორის ატომთაშორისი კავშირების დადგენას, თუმცაღა აქ უკვე თვითონ ლითონები დნება ან ექვემდებარება პლასტიკურ დეფორმირებას (ან ექვემდებარება ერთდროულად დნობას და დეფორმირებას).

ასე თუ ისე, ახლა ჩვენთვის ცხადია, რომ სადენების რჩილვაც და მიდუღებაც მათ დაკავშირებას მაქსიმალურად სრულყოფილსა და ხარისხიანს ხდის, ვინაიდან სადენების გაერთიანება ხდება ატომარულ დონეზე, ხოლო ეს ნიშნავს, რომ დენის წყაროსათვის ისინი გადაიქცევა, ასე ვთქვათ, ერთიან სადენად (გამტარად), როდესაც გამაერთიანებელ ნაწილებს შორის გადასასვლელზე არ არის საჰაერო შუალედები, არ არსებობს ზედმეტი შუალედური ელემენტები, რომლებიც შეძლებდნენ გამტარობის როგორღაც გაუარესებას.